15 jaar werk ik bij Gasunie op het moment dat we daadwerkelijk afscheid gaan nemen. 2 jaar via een uitzendbureau en 13 jaar in vaste dienst. Een bedrijf waar ik op diverse functies heb mogen werken. Van IT-administratie, crediteurenbeheer, besteller, controller en als laatste naar operationeel inkoper. Het is ook net een dorp, je kent er zoveel mensen. Altijd een hallo en een praatje bij het koffieapparaat, behulpzaamheid van collega’s en saamhorigheid. 15 mooie jaren waarin ik opleidingen heb mogen volgen, veel heb gereisd, meegewerkt heb in projecten en ook veel in Deventer zat. Naast het werk is er een erg leuke en actieve personeelsvereniging waarin ikzelf ook 5 jaar in het bestuur (Groningen) heb gezeten. Ow en niet geheel onbelangrijk, ik ontmoette hier Willian, mijn man waar ik inmiddels 10 jaar mee getrouwd ben en samen hebben we onze zoon Tijs.
Zeker ga ik Gasunie missen, het zal een grote overgang zijn. Maar voordat we deze keuze kregen, was ik ook al wat zoekende in wat ik nu wilde en was daar nog ruimte voor binnen Gasunie? Mijn huidige functie was erg leuk, ik haalde de opleiding NEVI 1 om daarin verder te kunnen groeien en kreeg daar ook steeds meer de mogelijkheid voor.
Toch knaagde er wat aan mij….. Vanuit HR kwam er in het voorjaar van 2018 de vraag of er mensen waren binnen het bedrijf die ontwikkelmarkten wilden organiseren. JA, dat is wat ik leuk vind. Dus ging ik in een erg leuk team naast mijn functie aan de slag om die markten te organiseren vanuit het thema duurzaam inzetbaarheid. Zowel externe bedrijven als interne afdelingen presenteerden zich op deze markten waarop medewerkers geïnformeerd en geïnspireerd werden om over grenzen heen te kijken. …..Het was niet de markt zelf waarop ik ging nadenken, maar dat organiseren en het regelen van die markten wel, ja dat is wat ik heel erg leuk vind om te doen. Moet ik daar dan wat mee gaan doen dacht ik toen? Op de dag van de tweede markt begonnen er geruchten rond te zingen binnen het gebouw.
Vlak daarna kwamen de officiële berichten dat er een vrijwillige vertrekregeling kwam voor medewerkers die langer dan 10 jaar in dienst zijn. WOW! Toch had ik niet meteen van ja ik doe mee, al had ik wel een grote mond! Nee, ik moest hier erg goed over nadenken, iets met zekerheid, comfortzone, grenzen, hoe dan verder en wat dan? Een gesprekje bij het ziekenhuis als inkoper, wat brainstormsessies met mijn man en toen…
PLING! Opeens ging daar het licht aan. Waarom word jij niet een Virtual Assistant? Het is een markt die steeds meer opkomt, vanuit eigen kantoor andere bedrijven ondersteunen. Oké, nou ik vind het ook wel erg leuk bij bedrijven op kantoor te zitten. Daar kan vast wel een mooie mix in gemaakt worden. Gelijk begon mijn creatieve brein te ratelen. Ik zag vele mogelijkheden en kansen. MAAR, weer een eigen bedrijf terwijl ik daar juist mee was gestopt een jaar geleden!
Vijf jaar lang was ik naast Gasunie weddingplanner en organiseerde ik bruidsbeurzen genaamd te Gekke Bruiloft. Maar juist de vele avonden en weekenden die erin gingen zitten, waar ik anders bij mijn gezin was, heeft mij doen besluiten ermee te stoppen.
Dit is anders, samenwerken met andere bedrijven. Me volledig richten op de zakelijke markt. Het zette mij aan het denken. Ik ging me verdiepen in het wereldje van Virtual Assistant. Zag veel tegenstrijdige dingen en moet ook zeggen dat het me soms wat tuttig deed overkomen. Meer het roze kantoortje dan het zakelijke inzicht. Oké Anita, focus op de inhoud. Waar sta ik dan voor? Andere ondernemers professionele ondersteuning bieden zodat zij zich meer kunnen richten op hun kernactiviteiten. En dat maakt, dat beide partijen kunnen groeien. En welke diensten ga jij dan aanbieden? Office Support, administratie en je nog meer verdiepen in online zichtbaarheid. JA, het begon te kriebelen, ik begon te glimlachen en merkte dat ik heel enthousiast werd. Dit is wat ik wil! Hierin kan ik al mijn ervaring en kennis kwijt, mijn creativiteit in loslaten en mijn passie voor fotografie ook nog als ondersteunend voor inzetten.
En toen ging het heel erg snel, Persistant is sinds begin december ook al online. De eerste samenwerkingen zijn een feit en vanaf half februari kan ik steeds meer focus gaan aanbrengen en me er volledig op gaan richten.
Ja ik ga Gasunie missen en zal moeten wennen aan de nieuwe situatie. Maar gelukkig geeft mijn bedrijf mij nu al zoveel voldoening en energie dat ik zeker weet dat ik een goede beslissing gemaakt heb. Daarnaast ga ik me ook richten op vrijwilligerswerk bij het cultureel centrum in Zuidhorn waar ik me bezig ga houden met o.a. de programmering. En ik wil onderzoeken wat voor leuke evenementen we voor kinderen kunnen organiseren binnen de gemeente Westerkwartier. Ik zal me niet vervelen!